Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

DE BRUILOFT



 DE BRUILOFT
Ενα καλοκαιρι ειναι παντα ενα καλοκαιρι.Λαχταρας την αφιξη του σαν τρελη,
περιμενεις οτι θα ειναι καλυτερο απο το προηγουμενο,υποσχεσαι στον εαυτο σου και στις φιλες σου οτι θα κανεις τα παντα για να μεινει αξεχαστο και ξεκινας με διαθεση᾽᾽ welcome to greece᾽᾽ kai ᾽᾽only solution sex and revolution᾽. Τι κανεις ομως οταν φτανεις στο νησι και επιβεβαιωνεται το λαικο ρητο ᾽ἐλα να παμε στο νησί η ΜΑΝΑ σου εγω και εσυ?᾽᾽ απαντας: ᾽᾽σοφε μιλας με γριφους᾽᾽. Nαι ειπαμε ,ο  Ερωτας (παντοτε με κεφαλαιο εψιλον ) ειναι κουτσος στραβος γκαβος χαζος. ενηλιξ ειναι παντα? ποσο χρονων ειναι ..ή  καλυτερα ποσο θελουμε να ειναι. αν κρινω απο την ελληνικη αρχαιοτητα ο Ερως ηταν αρκετα νεαρος γυρω στα δωδεκα με δεκατρια.
Στην ρωμη κατι αντιστοιχο.Στο  ετος  2010 ποσο ειναι? τεινω προς το οτι ειναι απροσδιοριστου ηλικιας γιατι αυτο με βολευει και προχωρω.
Και ενω κανεις την βολτα σου λοιπον  στην παραλια για δεκατη χρονια στο νησι που οποια πετρα να σηκωσεις πανω κατι ξερεις τι θα βρεις,και ενω εχεις ξεκαθαρισει το τοπιο απο τους φετινους επισκεπτες οι οποιοι  ειναι τουλαχιστον για ‘‘move to trash’’ ,εγκαταλειπεις την ιδεα οτι θα ζησεις τον ΕΡΩΤΑ ΤΟΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ και αποφασιζεις να το γυρισεις στο πνευμα και στην αναγνωση..Αφου εχεις πιασει λογοτεχνια υψηλη ακαταλληλη για παραλια ομως ,-εγω ειδικα ειχα τη φαινη ιδεα να διαβασω ακυβερνητες πολιτειες,᾽᾽τρομαρα μου με το ακυβερνητο μυαλο᾽᾽- , δεν την παλευεις και ψαχνεις παλιους καλους φιλους για κανα ταμπου,να τσακωθεις και λιγο βρε παιδι μου μπας και αναψουν τα αιματα.
και οι φιλοι μικροι και μεγαλοι ειναι εκει για αλλη μια χρονια με την τραπουλα το ταμπου τα παιχνιδια στο νερο και τις φωτογραφιες. δεν υπολογιζεις ομως πως ολοι  μας και κυριως οι μικροτεροι της παρεας εχουν μεγαλωσει κατα ενα χρονο,και ενας χρονος απο προσωπικη εμπειρια ξερω οτι αλλαζει πολλα πραγματα.μπορει εγω να διασχιζω την πολυποθητη δεκαετια που ολοι ζηλευουν και θελουν να παρατεινουν,καποιοι αλλοι ομως ειναι πανω στην αναπτυξη και ο χρονος στο σωμα τους πανω εχει αρχιζει να δινει μορφη και να σμιλευει σωματα και προσωπα με ανεξελεγκτη ταχυτητα. Και εκει που θυμασαι το πιτσιρικι να σερφαρει στη θαλασσα και να παιζει με τα νερα δινοντας σου την εντυπωση οτι καλα το παει και σε κανα δυο χρονια θα ειναι ο ελληνας γκαελ γκαρσια μπερναλ γιατι ειναι και μελαχρινος, βρισκεσαι προ τετελεσμενου γεγονοτος και τρως τη χλαπατσα μεσα  σε ενα χρονο.Το χειροτερο ειναι οτι ο μικρος καταλαβαινει οτι εντυπωσιαστηκες και σε κοιταει και με βλεμμα γεματο εφηβικη ειρωνια δηθεν και καλα οτι δεν καταλαβαινει προς τι η εκλπηξις.
Τι να μου κανει και ο ποινικος κωδικας και ολο το δικαστηριο της ΧΑΓΗΣ  εδω υπαρχει ταμπελα : ᾽᾽μην αγγιζετε᾽᾽. αλλα γιατι κυρια προεδρος ? ενισταμαι.παραδεχομαι,ναι, πριν δυο χρονια τραγουδουσαμε μαζι τη λιλιπουπολη και το χοκι ποκι με το μικρο αλλα τι φταιω εγω αν αυτος ξεπεταχτηκε και μεταμορφωθηκε σε βραζιλιανο ηλιοκαμμενο σερφερ και εκανε το νησι να φανταζει μπαχαμες?ποιος αποπλανει ποιον στο τελος? ακρη δεν βρισκω, φαυλος κυκλος το ενα φερνει τ αλλο.
Τελοσπαντων ΕΓΩ  κατα τη διαρκεια των διακοπων μεχρι την αφιξη στον πειραια παρεμεινα κυρια οχι για να μη λενε και μερικες οτι δεν εχουμε και αυτοσυγκρατηση. Χαμογελουσα με ευλαβεια στους γονεις του μικρου ,επαιρνα την αδεια για να τον βγαλω βολτα -παναθεμα με ειμαστε και γνωστοι- και προσπαθουσα να αρκεστω στο να βλεπω τη σοκολατα και να μην την τρωω.παλιες καλες εποχες αυστηρης διαιτας. Οσον αφορα το μικρο gentleman  δεν θα μιλησω για ανταποκριση δεν ειναι εκει το θεμα,οσον αφορα το τελευταιο ειπα να περιμενω λιγο να ληξει η ηβις του και η δικη μου αυστηρη διαιτα, το ζητουμενο ειναι και αυτο που κραταω εγω ειναι πως ο ερωτας  τελικα μπορει να παρει πολλες μορφες  και να φτασει σε διαφορετικες πνευματικοτητες.θα κρατησω αυτο το πλατωνικο στο μυαλο μου απο αυτο το καλοκαιρι , αυτο ανακαλυψα για φετος. Κραταω εκεινο το  χαμογελο για τη γνησιοτητα του που ακομη δεν εχει αλλοιωθει,το εντονο και εκστατικο βλεμμα για την  ετοιμοτητα του και το σωμα για την εγρηγορση του,τιποτα επιτηδευμενο τιποτα  φθαρμενο και κουρασμενο,την ορεξη για ζωη και  ενα ραβασακι γραμμενο σε μια ιδιαιτερη γλωσσα να μου θυμιζει το φετινο καλοκαιρι στο νησι .
υγ. οποιαδηποτε ομοιοτητα και ταυτιση με προσωπα συγκεκριμενα  ειναι τυχαια.καλο φθινοπωρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου